Słowo karnawał pochodzi od łacińskich: caro, czyli mięso, oraz vale – bywaj. Dosłownie oznacza więc pożegnanie mięsa, a co za tym idzie, pożegnanie hucznych zabaw i uciech. Czas karnawału jest więc niewątpliwie po to, by nacieszyć się tym, co żegnamy u progu Wielkiego Postu. Potrawy, które pojawiają się w okresie karnawału na naszych stołach zdecydowanie powinny przypominać nam o dostatku. To dlatego w menu tego okresu królują słodkie wypieki, jak również wszelkiego rodzaju dania mięsne. Wszak trzeba godnie „pożegnać” mięso!

Kęs historii

Naszym przodkom ostatnie dni karnawału kojarzyły się z tanecznymi korowodami, maskaradami i przebierankami. Najhuczniej świętowano w ostatnie trzy dni karnawału, czyli w tzw. mięsopust – znaczenie tej nazwy to znowu pożegnanie mięsa, z tym że teraz już nie po łacinie, a w słowniku staropolskim.

Spuścizną po tej tradycji jest tzw. „śledzik” przypadający we wtorek przed Środą Popielcową. Nazwa odnosi się do zwyczaju podawania o północy postnego pokarmu symbolizującego zmianę nastroju i przełom w kalendarzu. Najczęściej był to postny żur lub ryby, w tym śledzie, które do dzisiaj kojarzą się nam z okresem postu. Ten gest miał na celu przypomnieć, że właśnie zaczyna się zgoła odmienny okres w roku, a na stołach częściej będzie widać postne potrawy typu ryby czy proste zupy.

Kęs śledzika

Warto dziś nawiązać do tej tradycji i przygotować smaczną przekąskę. „Śledzie to produkt tak uniwersalny, jakich mało, który w kuchni można połączyć niemal ze wszystkim – warto to wykorzystać w ostatnim dniu karnawału. Można sięgnąć po receptury na śledzie na ostro oraz ze śmietaną czy olejem, jak i na śledzie z suszonymi owocami o nieco słodkawym smaku”, radzi szef kuchni Knorr, Piotr Murawski. „Najlepsze są śledzie z beczki – solone, raczej większe, nieposzarpane”. Szef kuchni podpowiada, że należy je moczyć w wodzie lub mleku. Czas moczenia należy uzależnić od wielkości i grubości płatów śledziowych. Co istotne, po namoczeniu śledzie należy dokładnie osuszyć.